Βλέποντας τις πολλές φωτογραφίες της επίθεσης κατά
του κ. Γιάννη Μπουτάρη, εκείνη που με σόκαρε περισσότερο απ’ όλες τις άλλες ήταν
αυτή με το γονιό που τον καταδίωκε χειρονομώντας με το δεξί του χέρι και
βρίζοντας τον, ενώ με το αριστερό κρατούσε σφιχτά πάνω του το κοριτσάκι του.
Θέλοντας και μη θυμήθηκα ένα περιστατικό που μου
συνέβη Κυριακή πρωί πριν αρκετό καιρό.
Περπατούσα σε μια περιοχή εκτός της Κοζάνης (στο
δρόμο προς Άργιλο), όπου υπάρχουν μεγάλα και φαρδιά πεζοδρόμια για πεζούς και
ποδηλάτες. Φτάνοντας στο ύψος του δρόμου όπου βρίσκονται γήπεδα ποδοσφαίρου που
κάθε Σαββατοκύριακο σφύζουν από ζωή και αντιλαλούν παιδικές φωνές, πάνω στο
πεζοδρόμιο βρισκόταν ένα αυτοκίνητο κλείνοντας μου το δρόμο. Χωρίς να μειώσω
την ταχύτητα μου προσπάθησα να το προσπεράσω από δεξιά (αριστερή πλευρά του
οχήματος) όταν ξαφνικά ο οδηγός ανοίγει την πόρτα. Ίσα που προλαβαίνω να την
αποφύγω και βρίσκομαι να παραπατώ εκτός πεζοδρομίου, καταφέρνοντας τελικά να
μην σωριαστώ στο χώμα. Γυρίζω προς τον… απρόσεκτο οδηγό ανοίγοντας τα χέρια μου
και του λέω: ¨Τι κάνεις; Δε βλέπεις..; Μέγα λάθος! Με περιλούζει με βρισιές και
αξιοσημείωτο πάθος! Το ¨θες κάτι;¨ στο τέλος, συνοδευόμενο από την ανάλογη χειρονομία,
καταλυτικό.
Δεν είπα τίποτα καθώς δεν σκόπευα να το κάνω. Έκπληκτος
μόνο τον ακούω να στρέφεται προς το μικρό του γιο (υποθέτω) και να του λέει:
¨Αριστοτέλη. Και όπως είπαμε…¨.
Βλέποντας πως έχει να κάνει με… κότα (εμένα δηλαδή),
ξαναμπαίνει στο όχημα του, μου ρίχνει αποδοκιμαστικό βλέμμα, μαρσάρει και
αποχωρεί αφήνοντας με να αναρωτιέμαι, χαμογελώντας: ¨Να τον λένε άραγε Νικόμαχο;
Γιατί όχι; Φυσιογνωμικά, τουλάχιστον, έμοιαζε με το μεγάλο Σταγειρίτη φιλόσοφο,
τον πατέρα της λογικής, για τον οποίο προφανώς θα είναι περήφανος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου