«Η
μέρα της μαρμότας» είναι μια αμερικάνικη ταινία (κωμωδία) που προβλήθηκε για
πρώτη φορά στις 12/2/1993 και έμελλε να αποκτήσει φανατικούς οπαδούς και ο
τίτλος της να χρησιμοποιείται έκτοτε όταν θέλουμε να πούμε πως μια μέρα
επαναλαμβάνεται χωρίς να αλλάξει τίποτα. Διότι στην ταινία αυτό συμβαίνει. Ο
πρωταγωνιστής της κοιμάται και ξυπνά συνεχώς στην ίδια μέρα, τη μέρα της
μαρμότας (2/2)που αναβιώνει ένα έθιμο σε μια επαρχιακή πόλη της Πενσυλβάνιας
των ΗΠΑ, όπου ό,τι έχει συμβεί την προηγούμενη επαναλαμβάνεται απ΄ την αρχή
μέχρι το τέλος, με τον ίδιο εγκλωβισμένο σ΄ αυτή την κατάσταση.
Πόσο κοντά είμαστε στο να ζήσουμε
μια «ελληνική μέρα της μαρμότας»;
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της
εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ (11/11/13), υπό τον τίτλο «Προβληματισμός στις Βρυξέλλες για
την Ελλάδα που γυρνάει ξανά σε ¨καθεστώς ειδικής περίπτωσης¨», το οποίο
υπογράφει ο Μανώλης Σπινθουράκης, πολύ κοντά καθώς ξεκινά αναφέροντας πως «¨Βρισκόμαστε εκεί που ήμασταν το 2010¨. Με
αυτά τα λόγια περιέγραψε τη φάση των σχέσεων της Ελλάδας με την ευρωζώνη
διπλωματικός παράγων των Βρυξελλών που δεν έκρυβε τον προβληματισμό του για το
γεγονός ότι η χώρα, έπειτα από ένα εξάμηνο ¨μορατόριουμ¨ κατά τη διάρκεια του
οποίου- κυρίως λόγω των γερμανικών εκλογών- εμφανιζόταν ως ¨παράδειγμα
επιτυχίας¨, επιστρέφει σταδιακά στο καθεστώς της ¨ειδικής περίπτωσης¨. Ειδική
περίπτωση, υπό την έννοια ότι το ελληνικό κράτος υπήρξε το μόνο του οποίου τα
ομόλογα κατά το παρελθόν κουρεύτηκαν, ενώ σήμερα αδυνατεί να παρακολουθήσει την
πορεία άλλων χωρών του Μνημονίου. Η έξοδος του στις αγορές μοιάζει άπιαστο
όνειρο, ενώ οι διαπραγματεύσεις με την τρόϊκα διαρκώς καρκινοβατούν». Τι
έγινε ρε παιδιά; Σοβαρά ξαναγυρνάμε στο 2010, ζώντας τη δική μας μέρα της
μαρμότας;
Ουφ, προς στιγμήν τρομάξαμε, αλλά
μια δεύτερη, πιο ψύχραιμη σκέψη μας ανακούφισε. Από πού και ως πού θα γυρίσουμε
στο 2010; Με τι προσόντα; Τότε, δεν είχαμε πάνω από 1,5 εκατομμύρια ανέργους,
χιλιάδες επιχειρήσεις κλειστές και την πλειοψηφία των πολιτών να δυσκολεύεται
να βγάλει το μήνα. Άρα, κάτι τέτοιο αποκλείεται και κακώς τα λένε αυτά οι
κύριοι των Βρυξελλών και δη οι διπλωματικοί παράγοντες.
Γιατί όμως τα λένε; Μα είναι φως φανάρι.
Διότι οι Βρυξέλλες συνωμοτούν εναντίον μας. Θέλετε αποδείξεις και στοιχεία;
Πάμε παρακάτω στο ίδιο ρεπορτάζ όπου διαβάζουμε: «Το πρόβλημα της ευρωζώνης με την Ελλάδα είναι ότι οι αρχές της χώρας,
πέραν των περικοπών μισθών και συντάξεων τις οποίες υποχρεώθηκαν να εφαρμόσουν
υπό την πίεση των δανειστών, δεν δείχνουν ικανές να χειριστούν το εθνικό
οικονομικό πρόβλημα. Αποκρατικοποιήσεις επί της ουσίας δεν γίνονται, αγορές δεν
απελευθερώνονται, η φοροδιαφυγή δεν περιορίζεται, οι διαρθρωτικές αλλαγές δεν
προωθούνται, έγγραφες δεσμεύσεις δεν τηρούνται, το πελατειακό κράτος παραμένει
αμετάβλητο κ.ο.κ.». Πιστεύει κανείς κάτι τέτοιο; Μόνο όποιος ζει εκτός
Ελλάδας και δεν μας χωνεύει. Γιατί όποιος ζει εδώ, όπου και να πάει συναντά και
από μια μεταρρύθμιση!
Αμφιβάλλετε λοιπόν ακόμα για την
ύπαρξη συνωμοσίας εις βάρος μας; Αν ναι, διαβάστε και τη συνέχεια που λέει ότι
«Η αίσθηση που κυριαρχεί στις Βρυξέλλες
είναι ότι η ρίζα του κακού βρίσκεται στις σχέσεις διαπλοκής που συντηρούν οι
πολιτικές αρχές της χώρας με τα κατεστημένα συμφέροντα»! Πάτε καλά ; Τι
είναι αυτά που λέτε; Διαπλοκή στην Ελλάδα και ειδικά στις μέρες μας;
Οπότε, αν αυτό δεν είναι συνωμοσία, τότε τι είναι;
Συνωμοσία και μάλιστα καραμπινάτη στην οποία βεβαίως εμπλέκονται και οι
τροϊκανοί (όχι που θα έλειπαν), αυτοί οι γνωστοί αγέλαστοι τύποι που μας
επισκέπτονται συχνά πυκνά με τα ψαλίδια στα χέρια, οι οποίοι πέρα απ΄ το ότι
ζητούν να αντικατασταθούν διότι λέει στη χώρα μας εσχάτως γίνονται πολιτικές
δολοφονίες και φοβούνται επειδή στοχοποιήθηκαν, αλλά επιπροσθέτως, «… στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις τους δεν κρύβουν
ότι η εντύπωση που αποκομίζουν από τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη με τα
οποία διαβουλεύονται είναι ότι τα απασχολούν περισσότερο το πολιτικό τους
μέλλον και λιγότερο το μέλλον της χώρας». Τώρα πειστήκαμε. Στις Βρυξέλλες ή
μιλάνε για κάποια άλλη χώρα, ή όντως συνωμοτούν εναντίον μας. Αλλά δεν θα τους
περάσει. Εμείς δεν θα γυρίσουμε στο 2010, αλλά στο 1910. Έτσι για να μην τους
κάνουμε το χατίρι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου